Τα μύρτιλλα έχουν πολλά οφέλη για τον οργανισμό και ειδικά για τα μικρά παιδιά για αυτό είναι ένα φρούτο που πρέπει να ενταχτεί στην διατροφική ρουτίνα των οικογενειών. Στη χώρα μας δεν είναι από τα φρούτα που οι γονείς θα προτιμήσουν να πάρουν για τα παιδιά τους, κάτι όμως που πρέπει να αλλάξει, αφενός εξαιτίας των πολλών θρεπτικών συστατικών που περιλαμβάνουν τα μύρτιλλα και αφετέρου της ευελιξίας που προσφέρουν στον τρόπο κατανάλωσης τους
Αρχικά, είναι πολύ σημαντικό να σερβίρονται με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά στα παιδιά, προκειμένου να μην μπορούν να ταυτοποιήσουν την εικόνα με συγκεκριμένη γεύση και έτσι να “κολλήσουν” σε μία συγκεκριμένη στάση απέναντι στην κατανάλωση τους, ενώ παράλληλα αυτή η εναλλαγή τα βοηθά να αποδεχτούν τις πολλές μορφές του φρούτου.
Τα μύρτιλλα μπορούν να προστεθούν σε πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους συνταγές! Μπορούν να καταναλωθούν ωμά ή μαγειρεμένα. Όταν είναι φρέσκα αποτελούν μία εξαιρετική προσθήκη σε σαλάτες, γιαούρτι και δημητριακά. Όταν είναι κατεψυγμένα μπορούμε να τα προσθέσουμε σε smoothies ή να τα κάνουμε παγωτό. Ακόμη, ένας πολύ συνηθισμένος τρόπος κατανάλωσης των μύρτιλλων είναι να τα προσθέσουμε στην ζύμη για τηγανιτές ή στην ζύμη για βάφλες. Εναλλακτικά μπορούν να προστεθούν σε ζελέ ή να φτιάξουμε μία σπιτική μαρμελάδα, ειδικά με μύρτιλλα τα οποία είναι αρκετά ώριμα.
Όταν πρόκειται να καταναλώσουν τα φρούτα αυτά μικρά παιδιά πρέπει να είμαστε βέβαιοι, είτε είναι φρέσκα είτε κατεψυγμένα, ότι είναι κομμένα σε κομμάτια κατάλληλα για την ηλικία του παιδιού προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε πιθανότητα πνιγμού. Ένα βασικό θετικό χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου φρούτου είναι ότι μπορεί να σερβιριστεί σε μικρομερίδες, δηλαδή πολύ μικρά κομμάτια περίπου στο μέγεθος ενός σπόρου καλαμποκιού. Αυτό βοηθάει ακόμη και τα πιο επιλεκτικά παιδιά να επεξεργαστούν την τροφή τους ώστε να μην τους φαντάζει κάτι πολύ τρομακτικό και έτσι να το δοκιμάσουν.
Τέλος, είναι πολύ σημαντικό να μην πιέζουμε τα παιδιά να δοκιμάσουν κάτι το οποίο δεν επιθυμούν, ακόμη κι αν τους λέμε ότι θα είναι πολύ νόστιμο ή πολύ γλυκό, γιατί στην πραγματικότητα με αυτόν τον τρόπο δημιουργούμε μία πίεση η οποία θα οδηγήσει σε αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που θέλουμε να πετύχουμε.
Είναι πολύ συχνό τα παιδιά να χρησιμοποιούν αρνητικούς χαρακτηρισμούς για τροφές με τις οποίες δεν έχουν εξοικειωθεί. Έτσι μπορεί να ακούσετε ένα παιδί να λέει για τα μύρτιλλα ότι φαίνονται περίεργα ή μυρίζουν αστεία ή ότι έχουν περίεργο χρώμα. Εσείς κανονικά δεν πρέπει να φτάσετε στο άλλο άκρο υπερθεματίζοντας για το συγκεκριμένο φρούτο, αλλά ούτε και να χρησιμοποιείτε τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς που μόλις ακούσατε γιατί θα ενισχύσουν αυτήν την συμπεριφορά. Το κλειδί εδώ είναι η “ουδέτερη γλώσσα”, καθώς επιτρέπει στο παιδί να συνάγει συμπεράσματα για την τροφή μόνο του. Αν είστε πολύ ένθερμοι υποστηρικτές ενός φαγητού το οποίο δεν αρέσει στο παιδί ή του φαίνεται περίεργο είναι πολύ πιθανό να θεωρήσει ότι προσπαθείτε να το ξεγελάσετε και έτσι να μην πειστεί να το δοκιμάσει. Για παράδειγμα μπορείτε να χρησιμοποιείτε επίθετα τα οποία όντως ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα για τα μύρτιλλα όπως μπλε, μαλακό, μικρό, στρογγυλό, ξινό, γλυκό.
Ένα άλλο χρήσιμο βήμα είναι να ενημερώνετε τα παιδιά για τα θετικά που τους προσφέρει το συγκεκριμένο φρούτο με τρόπο κατάλληλο να το αντιληφθούν ανάλογα με την ηλικία τους. Έτσι σε ένα παιδί έως 3 ετών θα μπορούσατε να πείτε ότι τα μπλε φρούτα μας βοηθούν να νιώθουμε καλύτερα όταν είμαστε άρρωστοι και έχουν γλυκιά γεύση αν και μερικές φορές μπορεί να είναι ξινά. Σε ένα παιδί ηλικίας 3 έως 5 ετών θα μπορούσατε να πείτε ότι μπλε φρούτα όπως τα μύρτιλλα βοηθούν το σώμα μας να αντιμετωπίσει μικρόβια, και είναι τις περισσότερες φορές γλυκά όμως μπορεί να πετύχουμε και κάποιο ξινό. Σε παιδιά ηλικίας 6 έως 11 ετών μπορούμε να πούμε ότι τα μύρτιλλα έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες που βοηθούν το σώμα να σταματήσει τις λοιμώξεις, τονίζοντας και πάλι ότι τις περισσότερες φορές είναι γλυκά φρούτα εάν όμως δεν είναι αρκετά ώριμα μπορεί να πετύχουμε και κάποιο ξινό. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί εξοικειώνεται με το ίδιο το φρούτο ενώ γνωρίζει εκ των προτέρων αυτό το οποίο θα αντιμετωπίσει.
Κλείνοντας, προτείνονται δραστηριότητες οι οποίες περιλαμβάνουν το συγκεκριμένο φρούτο. Αυτές μπορεί να είναι από την προετοιμασία της λίστας του σουπερμάρκετ όπου το παιδί θα πρέπει από μόνο του να προτείνει την αγορά του φρούτου έως την ανάληψη πρωτοβουλίας όταν πάτε στο σουπερμάρκετ να βρει το φρούτο και να το βάλει εκείνο στο καρότσι. Επίσης, τα παιδιά μπορούν να έχουν από μικρές ηλικίες παιχνίδια που μοιάζουν με το εν λόγω φρούτο ούτως ώστε να είναι εξοικειωμένα οπτικά με αυτό. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά τα οποία έχουν εκτεθεί σε συγκεκριμένες εμπειρίες και φαγητά είναι πιο πιθανό να είναι δεκτικά και να τα δοκιμάσουν, οπότε πρέπει να φροντίσετε να έχουν δει αρκετές φορές στο συγκεκριμένο φρούτο πρώτου προσπαθήσετε να το βάλετε να το γευτεί.
Η καλύτερη και πιο χρήσιμη συμβουλή είναι αυτή που ακολουθεί βέβαια και συμφωνεί πλήρως με την προηγούμενη συμβουλή μας, της πρώιμης έκθεσης του παιδιού στο τρόφιμο που επιθυμούμε να του μάθουμε να καταναλώνει. Πρόκειται για έναν ευχάριστο τρόπο, καθώς εξάπτει την φαντασία τους και τους αρέσει οπτικά. Μπορείτε λοιπόν να δημιουργήσετε ένα πιάτο το οποίο θα περιλαμβάνει το μυρτίλλο αλλά θα απεικονίζει ένα ζωάκι ή μία χαμογελαστή φατσούλα. Για παράδειγμα αν κόψετε στη μέση ένα μήλο και το αναποδογυρίσετε στο πιάτο ώστε η πλευρά με τη φλούδα να είναι αυτή που βλέπει το παιδί και κόψετε 6 μικρές λωρίδες μήλου τις οποίες βάλετε 3 από τη μια και 3 από την άλλη πλευρά θα έχετε σχεδιάσει την βάση για έναν κάβουρα. Στη συνέχεια μπορείτε να βάλετε δύο λεπτές λωρίδες μήλου σαν κεραίες πάνω από τις οποίες θα ακουμπήσετε ένα μυρτίλλο σε κάθε μία λωρίδα, δημιουργώντας στην ουσία τα μάτια του κάβουρα. Ανάμεσα στο σημείο που βρίσκονται τα αυτοσχέδια πόδια και μάτια του κάβουρα μπορείτε να βάλετε 4-5 μύρτιλλα δημιουργώντας τις δαγκάνες του κάβουρα οι οποίες μπορούν να καταλήγουν σε μία φράουλα που θα έχει κοπεί σε σχήμα τέτοιο που να μοιάζει με δαγκάνα. Ακόμη και αν απλά παρατάξετέ τα μύρτιλλα δημιουργώντας ένα χαμόγελο και βάλετε για μύτη στην αυτοσχέδια φατσούλα ένα κομμάτι μπανάνα και δυο κεράσια στο πιάτο προκειμένου να μοιάζει με μια χαμογελαστή φάτσα. αρκεί. Προσέξτε μόνο να βάλετε ποικιλία φρούτων ώστε και οπτικά αλλά και πρακτικά να έχει το παιδί επιλογές. Αυτός ο τρόπος παρουσίασης των φρούτων, αρέσει στα παιδιά και είναι πολύ πιθανό να δοκιμάσουν όλα τα φρούτα που τους έχουμε βάλει στο πιάτο σχεδόν αδιαμαρτύρητα.